Α.Π. 2071
Προς
§τον Υφυπουργό Απασχόλησης
και Κοινωνικής Ασφάλισης
κ. Αγγελόπουλο
§τον Ειδικό Σύμβουλο
κ. Κουτρουμπή
ΘΕΜΑΤΑ
1. ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΧΡΟΝΟΥ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΘΗΤΕΙΑΣ.
2. ΑΝΑΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΧΟΡΗΓΟΥΜΕΝΩΝ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ ΑΠΟ ΤΟ Τ.Σ.Π.Ε.Α.Θ. - ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΕΤΗΣΙΕΣ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ.
3. - 4. ΘΕΜΑΤΑ ΔΙΑΔΟΧΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ.
Αθήνα, 15 Σεπτεμβρίου 2005
Κύριε Υπουργέ,
Είναι γνωστό ότι οι διαδοχικοί νόμοι που ρυθμίζουν θέματα κοινωνικής ασφάλισης και τέθηκαν σε ισχύ, κυρίως μετά το 1983, δημιούργησαν, ανεξαρτήτως προθέσεων, στρεβλώσεις και ανισορροπίες οφειλόμενες κυρίως σε ανελαστικές προθεσμίες και διατάξεις γενικής ισχύος οι οποίες υποτίμησαν ή αγνόησαν τις ιδιαιτερότητες της απασχόλησης και ασφάλισης των εργαζομένων και συνταξιούχων εκάστου φορέα κοινωνικής ασφάλισης.
Ειδικότερα, Σάς είναι γνωστές οι πραγματικές εργασιακές και ασφαλιστικές συνθήκες των εργαζομένων και συνταξιούχων που σήμερα ασφαλίζονται στο Τ.Σ.Π.Ε.Α.Θ. κατά την περίοδο της αναδύσεως της ιδιωτικής ραδιοφωνίας και τηλεόρασης, περίοδο κατά την οποία οι περισσότεροι από τους συναδέλφους και συνταξιούχους δεν ήταν ασφαλισμένοι, ανεξάρτητα της θέλησής τους, στο Τ.Σ.Π.Ε.Α.Θ.
Σας είναι επίσης γνωστό ότι οι ανελαστικές προθεσμίες και η ανεπαρκής ενημέρωση εμπόδισαν αρκετούς συναδέλφους να κάνουν χρήση εμπρόθεσμα του ευεργετήματος της αναγνώρισης της στρατιωτικής τους θητείας.
Τέλος σας είναι γνωστή η αδικία που υφίστανται οι συνταξιούχοι συνάδελφοί μας των οποίων οι συντάξεις δεν αναπροσαρμόζονται κατά το ποσοστό αύξησης των εν ενεργεία συναδέλφων τους με αποτέλεσμα οι ούτως ή άλλως μειωμένες τους αποδοχές λόγω συνταξιοδότησης να αποκλίνουν όλο και περισσότερο από αυτές των εν ενεργεία συναδέλφων, οι οποίοι κάθε χρόνο λαμβάνουν, λόγω των συλλογικών συμβάσεων που καταρτίζονται στον κλάδο, αξιοπρεπώς αυξημένες αποδοχές.
Είναι λοιπόν κοινωνικά επιβεβλημένο και πρωτίστως δίκαιο να αναλάβετε την πρωτοβουλία της νομοθετικής αποκατάστασης των παραπάνω αδικιών που ταλανίζουν χρόνια τώρα το ασφαλιστικό μας καθεστώς κατά τρόπο ώστε όλοι οι συνάδελφοι να απολαμβάνουν των ιδίων δικαιωμάτων από τον ασφαλιστικό τους φορέα. Ειδικότερα :
1.Όσον αφορά την αναγνώριση της στρατιωτικής υπηρεσίας για την θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος με το αρθρ. 1 Π.Δ. 159/17-18-5-1983 ο χρόνος στρατιωτικής υπηρεσίας μπορούσε να αναγνωριστεί για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος στο Τ.Σ.Π.Ε.Α.Θ. Ακολούθησε ο Ν. 1358/1983 ο οποίος με τη διάταξη του άρθρ. 4 διατήρησε σε ισχύ, όσον αφορά το χρόνο που αναγνωρίζεται, τις ευνοϊκότερες, του νόμου αυτού, διατάξεις – υπό την προϋπόθεση ότι η άσκηση του ως άνω δικαιώματος έπρεπε να ασκηθεί εντός ανατρεπτικής προθεσμίας μέχρι 31-12-1985.
Για να αρθεί η άδικη αντιμετώπιση όσων, από πλημμελή πληροφόρηση, δεν μπόρεσαν να ασκήσουν το δικαίωμά τους αυτό, Σας παρακαλούμε όπως αντικαταστήσετε το αρθρ. 4 Ν. 1358/83 ως ακολούθως: «Γενικές ή ειδικές διατάξεις ευνοϊκότερες από τον νόμο αυτόν εξακολουθούν να ισχύουν για όσους ήταν ασφαλισμένοι μέχρι την 31-12-2004 και εφόσον αυτοί υποβάλουν αίτηση μέσα σε ανατρεπτική προθεσμία έως την 31-12-2005. Εξαιρούνται και διατηρούνται σε ισχύ οι διατάξεις του αρθρ. 8 Ν. 2054/1952, όπως αυθεντικά ερμηνεύτηκε από το αρθρ. 34 του Ν.Δ. 2961/1954».
2. Επί πολλά χρόνια οι αυξήσεις των συντάξεων των ασφαλισμένων στο Τ.Σ.Π.Ε.Α.Θ. παρακολουθούσαν κατά ποσοστό τις αυξήσεις των αποδοχών των εν ενεργεία υπαλλήλων. Το ποσοστό αυτό άρχισε τελευταία να διαφοροποιείται προς τα κάτω, με αποτέλεσμα σήμερα η απόκλιση να έχει φθάσει σε δεκάδες ποσοστιαίων μονάδων.
Η παρακολούθηση της αύξησης των αποδοχών των εν ενεργεία υπαλλήλων από τις αυξήσεις των συντάξεων προβλέπεται από ρητή διάταξη του καταστατικού του Τ.Σ.Π.Ε.Α.Θ.
Η διάταξη αυτή καταστρατηγήθηκε από τις προηγούμενες κυβερνήσεις στον βωμό της λιτότητας, με αποτέλεσμα οι δικαιούχοι να έχουν χάσει σήμερα το 30% τουλάχιστον της αγοραστικής δύναμης των συντάξεων.
Η αποκατάσταση αυτής της αδικίας μπορεί να γίνει με δυο τρόπους :
1ον. Με αναπροσαρμογή των καταβαλλόμενων συντάξεων.
2ον. Με επανασύνδεση των κατ’ έτος χορηγούμενων αυξήσεων με τις αυξήσεις που χορηγούνται από τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας.
3. Με τη διάταξη του αρθρ. 66 παρ. 1β του ν. 2676/1999 υπάλληλοι διοίκησης και διαχείρισης μη κρατικών ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών υπήχθησαν υποχρεωτικά, από την 5-1-1999, στην ασφάλιση του Τ.Σ.Π.Ε.Α.Θ. Ακολούθως με την διάταξη του αρθρ. 15 παρ. 2 του ν. 2556/1997 ορίζεται ότι στους ασφαλισμένους που ασφαλίστηκαν διαδοχικά για πρώτη φορά μετά τη δημοσίευση του νόμου αυτού και εφεξής (δηλ. μετά την 24-12-1997) σε άλλο φορέα μισθωτών, έστω και αν παρέμειναν απασχολούμενοι στον ίδιο εργοδότη, δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρ. 5 του Ν. Δ. 4202/1961.
Ως εκ τούτου τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα των υπαλλήλων τύπου δεν υπολογίζονται ενιαία - έναντι του τελευταίου ασφαλιστικού τους φορέα - αλλά επιμερίζονται μεταξύ των διαδοχικών φορέων ασφάλισης στους οποίους υπήχθη ο μισθωτός.
Επειδή η ασφάλιση των μισθωτών του συνόλου τύπου στο Τ.Σ.Π.Ε.Α.Θ. κατέστη υποχρεωτική το 1999.
Επειδή με την ανωτέρω διάταξη εισήχθη δυσμενής διάκριση μεταξύ των μισθωτών που εκλήθησαν υποχρεωτικά να αλλάξουν συνταξιοδοτικό φορέα χωρίς να ληφθεί σχετική πρόνοια από το νομοθέτη ώστε τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα να εξισωθούν με τους εξαρχής ασφαλισμένους του ίδιου φορέα κοινωνικής ασφάλισης.
Για την άρση της ανωτέρω αδικίας που διαχωρίζει σε πατρικίους και πληβείους χωρίς δική τους ευθύνη τους ασφαλισμένους του ίδιου συνταξιοδοτικού φορέα ανάλογα με την κατηγορία του μέσου ενημέρωσης στο οποίο εργάστηκαν θα πρέπει η ανωτέρω διάταξη (άρθ. 15 παρ. 2 του ν. 2556/1997) να τροποποιηθεί, ώστε τα δικαιώματα των υπαχθέντων στο Τ.Σ.Π.Ε.Α.Θ. από 5-1-1999 και μετά (εργαζόμενοι σε τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς επί το πλείστον), οι οποίοι συνέχισαν να εργάζονται στον ίδιο εργοδότη, να υπολογίζονται ενιαία έναντι του τελευταίου ασφαλιστικού τους φορέα (Τ.Σ.Π.Ε.Α.Θ.) και όχι να επιμερίζονται μεταξύ των διαφόρων ασφαλιστικών φορέων στην ασφάλιση των οποίων είχαν υπαχθεί διαδοχικά.
Θα πρέπει λοιπόν νομοθετικά να διευκρινιστεί ότι η ανωτέρω διάταξη (αρθρ. 15 παρ. 2 ν. 2556/1997) αφορά μόνο τις περιπτώσεις των μισθωτών που εκουσίως υπάγονται διαδοχικά σε άλλο φορέα ασφάλισης μετά την έναρξη ισχύος του νόμου αυτού.
4. Ο χρόνος που έχει αναγνωριστεί ως συντάξιμος, με ειδικές διατάξεις, να λαμβάνεται υπ’ όψη για τη θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος, κατά το χρόνο που αυτός παρασχέθηκε, και όχι στο χρόνο που εκδόθηκε η σχετική απόφαση του διευθυντή του Ταμείου, διότι διαφορετικά ο εργαζόμενος χάνει δικαιώματά του, σχετικά με τη θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος και τις διατάξεις της διαδοχικής ασφάλισης.
ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
Μάρκος Γκανάς