Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσής μας που εξελέγη στις Αρχαιρεσίες της 21ης, 22ης 23ης 24ης 25ης 26ης & 27 ης Φεβρουαρίου 2022 εμφανίζεται σήμερα στην Τακτική Γενική Συνέλευση των μελών, για να εκθέσει τα πεπραγμένα της μέχρι σήμερα θητείας του.
Από την αρχή της θητείας μας, κουβαλώντας στις πλάτες μας τον αντεργατικό νόμο 4808/2021, φαινόταν ξεκάθαρα ότι οι δυνατότητες υπεράσπισης των δικαιωμάτων των εργαζομένων, είχαν μειωθεί στο ελάχιστο.
Ο νόμος αυτός, που φαίνεται να γράφτηκε καθ΄υπόδειξη των εργοδοτών, αποτελεί όνειδος και ντροπή για το Ελληνικό Κοινοβούλιο, αφού φτάνει στο σημείο με το άρθρο 93, όπου εισάγει μια έννοια περί «δικαιώματος στην Εργασία», με την οποία εννοεί την αποδοχή και επικρότηση της απεργοσπασίας και την προστασία των απεργοσπαστών με ευθύνη των Συνδικαλιστών που οργάνωσαν την απεργία οι οποίοι και διώκονται σε αντίθετη περίπτωση, αν δηλαδή παρεμποδιστούν οι απεργοσπάστες!
Το κείμενο της παραγράφου 1 του προσβλητικού για το παγκόσμιο εργατικό κίνημα άρθρου 93 αναφέρει: «Η συνδικαλιστική οργάνωση που κηρύσσει απεργία υποχρεούται να προστατεύει το δικαίωμα των εργαζομένων, οι οποίοι δεν συμμετέχουν στην απεργία, ώστε να προσέρχονται και να αποχωρούν ελεύθερα και ανεμπόδιστα από την εργασία τους και να παρέχουν αυτήν χωρίς εμπόδιο και ιδίως χωρίς την άσκηση σωματικής ή ψυχολογικής βίας σε βάρος τους από οιονδήποτε.
Και προχωρά παραπέρα την αντεργατική υστερία με τα άρθρα 2 και3 στα οποία αναφέρει ότι αν πάθουν κάτι οι απεργοσπάστες, είναι λόγος για να διακοπεί η απεργία και σε κάθε περίπτωση διώκεται και η οργανώτρια συνδικαλιστική οργάνωση.
2. Σε περίπτωση παραβίασης της υποχρέωσης της παρ. 1, η απεργία μπορεί να διακοπεί με απόφαση που λαμβάνεται κατά τη διαδικασία της παρ. 4 του άρθρου 22 του ν. 1264/1982 (Α’ 79). Στην περίπτωση αυτή, για την κήρυξη νέας απεργίας απαιτείται η τήρηση όλων των διατυπώσεων του άρθρου 20 του ν. 1264/1982 και της προθεσμίας της παρ. 1 του άρθρου 19 ή της παρ. 2 τουάρθρου 20 του ν. 1264/1982, κατά περίπτωση.
3. Υπαίτια παραβίαση της υποχρέωσης της παρ. 1 γεννά αστική ευθύνη της συνδικαλιστικής οργάνωσης και των υπαίτιων μελών του διοικητικού της συμβουλίου.
Δηλαδή –κατά τους Έλληνες βουλευτές που το υπερψήφισαν- οι δημοκρατικές διαδικασίες βάσει των οποίων κηρύσσονται οι απεργίες δεν έχουν καμιά αξία, αφού οι εργαζόμενοι που μειοψήφησαν δεν είναι υποχρεωμένοι να αποδεχθούν τις αποφάσεις της πλειοψηφίας και μπορούν να πάνε κανονικά στην εργασία τους, γιαυτή δε την κανονική προσέλευσή τους θα πρέπει να μεριμνήσει η Συνδικαλιστική οργάνωση που κήρυξε την απεργία!
Υπάρχουν και άλλα άρθρα που ουσιαστικά δένουν χειροπόδαρα το εργατικό κίνημα και μπλοκάρουν κάθε διαδικασία διεκδικήσεων.
Δυστυχώς ψηφίζεται ένας νόμος, που εναποθέτει την υπογραφή Σ.Σ.Ε. στη διακριτική ευχέρεια του εργοδότη!
Τίποτα δεν μπορεί να τον αναγκάσει να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τους εργαζόμενους διότι το πλέον βασικό μέλημα του νομοθέτη είναι η με κάθε τρόπο αποφυγή υπογραφής Σ.Σ.Ε. μεταξύ εργαζομένων και εργοδοτών.
Από την αρχή λοιπόν της θητείας μας, η επίτευξη του στόχου της υπογραφής Σ.Σ.Ε. φαίνεται από δύσκολη έως αδύνατη, όχι μόνο λόγω του θωρακισμού των εργοδοτών μέσω του κυβερνητικού νομοθετήματος, αλλά και από τις διεκδικήσεις που προσανατολίζονται να υλοποιήσουν οι υπόλοιπες Ενώσεις του κλάδου μας.
Είναι αδιαμφισβήτητο ότι Μ.Μ.Ε. χωρίς συντάκτες δεν μπορούν να υπάρξουν, αλλά και με μόνο τους συντάκτες δεν μπορούν να υπάρξουν!
Είναι μια πραγματικότητα που όσοι την αντιλαμβάνονται καταλαβαίνουν, ότι η ενότητα μεταξύ των Ενώσεων του κλάδου θα μπορέσει να ανακόψει την ασυδοσία των εργοδοτών και μέσω αυτής οι εργαζόμενοι θα μπορέσουν να διεκδικήσουν και να κερδίσουν το μέγιστο των απαιτήσεων τους.
Σε αντίθετη περίπτωση, αν δηλαδή κάποια ή κάποιες Ενώσεις συνεχίσουν να αγωνίζονται μόνο για την εξασφάλιση των δικαιωμάτων των μελών τους και αποστασιοποιούνται από κοινούς αγώνες, αδιαφορώντας για τις εργοδοτικές επιθέσεις που δέχονται εργαζόμενοι, μέλη άλλων Ενώσεων, στην ουσία οδηγούν σε ρήξη το κοινό μέτωπο των εργαζομένων στα ΜΜΕ.
Θλιβερή προοπτική για το συνδικαλιστικό χώρο του κλάδου μας, αλλά δυστυχώς αναπόφευκτη αν δεν διαφοροποιηθεί η συμπεριφορά και κυρίως η νοοτροπία των Διοικήσεων κάποιων Ενώσεων.
Παρόλα αυτά στις 6 Απριλίου 2022 συμμετείχαμε στην 24ωρη Πανελλαδική απεργία που είχε εξαγγείλει η Γ.Σ.Ε.Ε. με κύριο σύνθημα «ο μισθός δεν φτάνει, ο λογαριασμός δεν βγαίνει». Μέσα στα αιτήματα ήταν και η άμεση έναρξη διαπραγματεύσεων για Συλλογικές Συμβάσεις,
Στις 6 Σεπτεμβρίου 2022, μαζί με τα Διοικητικά Συμβούλια της ΕΣΗΕΑ, ΕΣΠΗΤ, ΕΣΗΕΜΘ, ΕΣΗΕΘΣΤΕ, ΕΣΗΕΠΗΝ, ΕΠΗΕΑ, ΕΠΗΕΘ και ΕΤΙΤΑ, κηρύξαμε 24ωρη προειδοποιητική απεργία για όλους τους δημοσιογράφους, διοικητικούς υπαλλήλους και τεχνικούς τηλεόρασης, που εργάζονται στους ιδιωτικούς τηλεοπτικούς σταθμούς πανελλαδικής εμβέλειας (ΣΚΑΙ, MEGA, ALPHA, ANTENNA, STAR, OPEN) καθώς και στις ιστοσελίδες αυτών. Αντιδρούμε στην επιχειρούμενη φαλκίδευση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των μελών μας με την εισαγωγή ρυθμίσεων στο νομοσχέδιο που κατέθεσε η Κυβέρνηση προς διαβούλευση στη ΔΙΑΥΓΕΙΑ.
Με το άρθρο 29 του νέου σχεδίου νόμου προβλέπεται ότι οι αδειοδοτημένοι τηλεοπτικοί σταθμοί εθνικής εμβέλειας, ενώ έλαβαν άδεια υπό την προϋπόθεση να απασχολούν οι ίδιοι, άμεσα, 400 εργαζόμενους, θα καταλήξουν να απασχολούν 240 και θα προσμετρούν τους υπόλοιπους κατά βούληση, αφού 160 εργαζόμενοι, δηλαδή ποσοστό 40%, θα εργάζονται σε συνδεδεμένες επιχειρήσεις και εταιρείες παραγωγής και θα προσμετρώνται στο απασχολούμενο προσωπικό των σταθμών.
Στις 9 Νοεμβρίου 2022, συμμετέχουμε στη νέα Πανελλαδική απεργία που κηρύσσει η ΓΣΕΕ με τα ίδια αιτήματα της απεργίας της 6ης Απριλίου 2022. Πάλι τίθεται σαν βασικό αίτημα η αύξηση των μισθών και η υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων, πάλι η Κυβέρνηση κωφεύει, παρόλο που πολύ μεγάλος αριθμός απεργών κατεβαίνει στους δρόμους και διαδηλώνει σε όλες τις πόλεις κατά της ακρίβειας, των χαμηλών μισθών και της ανύπαρκτης προστασίας του εργαζόμενου.
Στις 8 Μαρτίου 2023, ενώνουμε τη φωνή μας με την Ελληνική κοινωνία εκφράζοντας την ανείπωτη θλίψη και οργή του συνόλου των συναδέλφων μας διοικητικών υπαλλήλων στα ΜΜΕ, για την πολύνεκρη σιδηροδρομική τραγωδία των Τεμπών και στις 15 Μαρτίου κηρύσσουμε 24ωρη απεργία με τις άλλες Ενώσεις του κλάδου, με βασικό αίτημα να αποδοθούν ευθύνες και να τιμωρηθούν οι υπαίτιοι της εθνικής τραγωδίας.
Κηρύξαμε στάσεις εργασίας στην εφημερίδα “Η ΑΥΓΗ” & στο Ρ/Σ “ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ 105,5” προκειμένου να υπερασπιστούμε τους/τις συναδέρφους/ισσες μας που ήρθαν αντιμέτωποι με σειρά αυθαιρεσιών απ’ την πλευρά της εργοδοσίας.
Εξαγγείλαμε απεργιακές κινητοποιήσεις - στάσεις εργασίας διεκδικώντας τη την αναπροσαρμογή των μισθών των μελών μας που εργάζονται στο ΑΠΕ-ΜΠΕ με νομοθετική ρύθμιση και συγκεκριμένα την υπαγωγή τους στην ΚΥΑ που αφορά τους όρους αμοιβής των συναδέλφων τους δημοσιογράφων εργαζομένων στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, ένα δίκαιο και πάγιο αίτημά μας. Συναντηθήκαμε με στελέχη των αρμοδίων Υπουργείων Οικονομίας & για τα Δημόσια Μ.Μ.Ε και θέσαμε υπόψη τους συγκεκριμένες νομοθετικές πρωτοβουλίες που πρέπει να αναληφθούν απ’ την Κυβέρνηση για την αποκατάσταση της αδικίας που υφίστανται οι συνάδελφοι που εργάζονται στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, τους Δημοτικούς Ραδιοφωνικούς & Τηλεοπτικούς Σταθμούς. Τους θέσαμε περαιτέρω το θέμα υπογραφής Σ.Σ.Ε μεταξύ ΑΠΕ-ΜΠΕ προκειμένου τα μέλη μας να λαμβάνουν τα τροφεία που λαμβάνουν οι δημοσιογράφοι. Η άρνηση του προέδρου του ΑΠΕ - ΜΠΕ, και η επιμονή του να υπογράψουμε ΣΣΕ μόνο κατόπιν προτροπής της αρμόδιας πολιτικής ηγεσίας καθυστερεί μέχρι και σήμερα την ολοκλήρωση της συλλογικής διαπραγμάτευσης.
Το θέμα συζητήθηκε εκτενώς σε συνάντηση εργασίας με την επικεφαλής του γραφείου του αρμοδίου για το ΑΠΕ-ΜΠΕ Υφυπουργού στον Πρωθυπουργό κ. Γιάννη Μπρατάκο και την, Δικηγόρο στο Νομικό Γραφείο του Πρωθυπουργού. Ήδη, λόγω του ανασχηματισμού και της ανάθεσης των αρμοδιοτήτων στον Κυβερνητικό Εκπρόσωπο κ. Παύλο Μαρινάκη επίκειται επικοινωνία για τα περαιτέρω.
Διεκδικήσαμε, από κοινού με την ΕΠΗΕΘ και την ΕΤΕΡ την εξαίρεση των μελών μας εργαζομένων στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, τους Δημοτικούς Ραδιοφωνικούς & Τηλεοπτικούς Σταθμούς απ’ το ενιαίο μισθολόγιο και τον καθορισμό των αποδοχών τους σύμφωνα με τα όσα ισχύουν για τους Δημοσιογράφους.
Στηρίξαμε, ασκώντας πρόσθετη παρέμβαση, τους εργαζόμενους της “ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗΣ” στην αντιδικία τους με τις πρώην ιδιοκτήτριες της εφημερίδας που επεδίωξαν να αμφισβητήσουν το δικαίωμα των εργαζομένων να λάβουν τα δεδουλευμένα και την αποζημίωσή τους όταν η “ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ” κατά τα πρότυπα του ΔΟΛ & του “MEGA” τέθηκε σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης και μεταβιβάστηκε το ενεργητικό της.
Στην προσπάθειά μας να βοηθήσουμε τους συνταξιούχους, αναθέσαμε σε δικηγορικό γραφείο την υποβολή αγωγών για τις παράνομες μνημονιακές περικοπές στις συντάξεις των μελών μας.
Εκδικάστηκε το σύνολο των αγωγών και αναμένεται η έκδοση των αποφάσεων.
Ήδη εκδόθηκαν οι πρώτες αποφάσεις, που λαμβάνοντας υπόψιν την νομολογία του Σ.τ.Ε., όπως αυτή διαμορφώθηκε μετά την κατάθεση των αγωγών, δικαιώνουν την πλειοψηφία των συναδέρφων οι οποίοι πρόκειται το επόμενο διάστημα και σε κάθε περίπτωση όταν η απόφαση καταστεί τελεσίδικη για τον ΕΦΚΑ να λάβουν Δώρα Εορτών και επιδόματος Αδείας για το διάστημα από Ιούλιο 2015 μέχρι Μάιο 2016, συνολικού ύψους 800€. Αυτονόητο είναι ότι η ΕΝΩΣΗ παρακολουθεί την υπόθεση και θα ενημερώνει τους συνταξιούχους για κάθε σχετική εξέλιξη.
Πολύτιμη βοήθεια δεχθήκαμε από την ομοσπονδία μας τη ΠΟΕΠΤΥΜ, που συντονισμένη με την άλλη μεγάλη ομοσπονδία των συντακτών, την ΠΟΕΣΥ, ενισχύει τον αγώνα που δίνουν οι πρωτοβάθμιες Ενώσεις της για την αντιμετώπιση των εργασιακών και ασφαλιστικών προβλημάτων των μελών τους.
Στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων τους, τα μέλη του Δ.Σ. στις 16 συνεδριάσεις τους προσπάθησαν μέσα σε αντίξοες συνθήκες να δώσουν λύσεις σε πολλά θέματα με αποφάσεις που στην πλειονότητα πάρθηκαν ομόφωνα. Τέλος θεωρούμε υποχρέωσή μας να ευχαριστήσουμε όλους τους συναδέλφους που συνέβαλαν με οποιονδήποτε τρόπο στην υλοποίηση των στόχων μας.
ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ